روزگاری عمو شهرفرنگ آدم‌ خوشبختی بود!

همشهری آنلاین _ رضا نیکنام : آن روزها «شهر فرنگ» قسمتی از زندگی مردمان کوچه و بازار شد؛ شاید تفریحی مثل سینما رفتن امروز ما. بعضی روزهایشان را  در صف های طولانی می‌گذراندند تا بتوانند با شهر فرنگ سفری تصویری به دور دنیا داشته باشند. استقبال مردم از این دستگاه به حدی بود که گرداننده دستگاه معروف به «عمو شهر فرنگ» به یکی از آدم‌ها خوشبخت روزگار خودش تبدیل شده بودند و از این کسب و کار پول خوبی به دست می‌آورد.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید

شهر فرنگ جعبه‌ای است چهار گوش که سوراخ هایی بر بدنه خود دارد . افراد چشمان خود را به داخل این سوراخ ها می دوختند تا تصاویری از ایران قدیم و یا نقاط مختلف جهان را ببینند. این تصاویر با اراده عمو شهر فرنگ عوض می‌شدند و بیننده از دیدن آنها کلی لذت می‌برد. 

تصاویر زیبا به صورت طومار کنار هم چسبانده می‌شدند و به دو سر این طومار یک چوب می بستند. تصاویر به دور این چوب ها لوله می‌شدند. این تصاویر دیدنی از یک چوب باز و به چوب دیگر بسته می‌شدند. این طومار در داخل جعبه قرار می‌گرفت و عمو شهر فرنگ متناسب با پولی که از یک قران تا ۵ زار دریافت می‌کرد تمام یا قسمتی از تصاویر را نشان می‌داد. بین سوراخ های روی دستگاه و تصویر یک عدسی جود داشت تا تصویر را روشن تر و شفاف تر نشان دهد.